Sens czytania książek
Czytanie jest jak nurkowanie. Sięgasz głęboko, głębiej, ale musisz wypłynąć na wierzch, by zaczerpnąć powietrza i żyć. Książki uczą i zmieniają umysł. Zaczerpniętą wiedzę staramy się zastosować w życiu.
W rozdziale książki M.R.Kopmeyera „Praktyczne metody osiągania sukcesu”, zatytułowanym „Pytaj!.. a odniesiesz sukces! Ci, którzy się DOWIADUJĄ, szybciej gromadzą fortunę!” autor wyznacza sens czytania książek. Pisze:
„Najpierw musisz się DOWIEDZIEĆ! A najlepszy sposób na to, żeby się dowiedzieć, polega na PYTANIU:
– możesz PYTAĆ ludzi;
– odpowiedzi możesz szukać w książkach.
W rzeczywistości powinieneś jednak korzystać z obu źródeł.”
Tekst powyższy, autor przytacza w kontekście zdobywania fortuny. Można jednak traktować go uniwersalnie, dla osiągania wszystkiego, co tą fortuną może być, nie zawężając się do czysto materialistycznego podejścia.
Czytanie, aby pytać siebie
Pytając ludzi, mamy na myśli tych, którzy dysponują wiedzą i przekonują nas swoim doświadczeniem, że potrafią udzielać wartościowych odpowiedzi. Dlatego początkujący adept gimnastyki pyta mistrza tego sportu, jak dojść do jego sprawności. Żółtodziób z Wall Street pragnie obracać się w sferach wpływowych i najbogatszych ludzi, aby zaczerpnąć od nich tego coś, co zmienia status społeczny.
Tą drogę należy jednak uzupełnić o jeszcze jedną osobę, którą można zapytać.. to jest o samego siebie. Dokonujemy tego przez sięganie głęboko w siebie, do obszarów coraz bardziej subtelnych i duchowych, stając na granicy tego co znane i tego NIEZNANEGO.
Stojąc tam, w modlitwie, medytacji czy zamyśleniu, możemy czerpać wzorów potrzebnych do życia. Jak podpowiada Biblia:
„Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu miłe i co doskonałe.” List Świętego Pawła do Rzymian, 12,2.
Ukryty i jawny porządek rzeczy
Łatwo zauważyć, że istnieje porządek ukryty. Bezkres kosmosu? Zmysły jastrzębia, który z niebotycznych odległości „widzi” najmniejszy ruch w trawie? Doświadczenie w życiu zdarzeń, o których właśnie poprzedniego dnia myśleliśmy? To dzieje się.
Odkrywanie ukrytego porządku jest naszą misją, a książka i medytacja pomocą. Formułując naszą myśl nie tylko odnawiamy umysł, ale także kształtujemy rzeczywistość. Każda myśl jest realną siłą, energią i informacją, które pozostawiają ślad w niejawnym i jawnym porządku, w naszym działaniu, wśród ludzi.
Czy niejawny porządek coraz lepiej przystosowuje nas do życia w ziemskim środowisku, zależy tylko od nas. Niejawny porządek ujawnia nam się w jawnym, którego doświadczamy, w sprzężeniu zwrotnym. Porządek doświadczany przez nasze poznanie zmysłowe i pozazmysłowe jest dla nas informacją.
Sięgając głębiej w siebie, pytając innych i czytając książki jesteśmy jak nurek, co raz po raz schodzi pod wodę. Bada jej głębiny, ale za każdym razem wypływa, aby zaczerpnąć powietrza. W tej metaforze „czytanie jak nurkowanie” naszym powietrzem jest jawny porządek.
W czytaniu książek odnajdujemy umysł synergistyczny, skłonny do tworzenia niezliczonej ilości skojarzeń, a więc i rozwiązań, sobie tylko właściwych, przydatnych konkretnemu życiu. Każdy człowiek tworzy wtedy to nowe, w myśl sensu, na jaki wskazuje Dr Danuta Adamska-Rutkowska w książce „Kwantowa świadomość w konwencjonalnej nauce”:
„Można (..) odnieść wrażenie, że celem realizowanych konsekwentnie przez (..) Źródło jest nieustanne poszukiwanie możliwości twórczego działania i badania tego, co nieznane. Każdy z nas byłby środkiem wiodącym do tego celu, sondą wysłaną w obszar niepoznanego, na teren eksperymentalny utworzony przez samą świadomość.”
Każdy z nas jest właścicielem ukrytego i jawnego porządku rzeczy jednocześnie
Czytanie książek pomaga w sposób uświadomiony wędrować od krużganku niejawnego porządku do jawnego. Nie tylko dlatego, że jest noc a potem jest dzień. Także poprzez wykazanie naszej świadomej woli, kierując się indywidualnymi wyborami i decyzjami.
Psycholog Dilts nadał tej wędrówce jakby piętra, którymi operujemy. Znany jest także format 4MAT, czy procedura TEFCAS i wiele innych, w których ludzie dostrzegają konieczność kierowania myśli, a więc energii i informacji w sposób kreatywny.
Wędrówka myśli i doświadczenia wg Diltsa i Lotza
Robert Dilts badając doświadczenia życiowe ludzi stwierdził, że można podzielić je na poziomy. Świadom był, że na jednych z nich doświadczamy bardziej materialnego otoczenia. Na innych, nasze myśli i zachowania wędrują w głąb siebie i nieznanego.
Można to także ująć w inny sposób. Widząc, co przed nami i starając się to kształtować, nie możemy oprzeć się wrażeniu, że jednak ktoś i coś kieruje naszymi krokami i życiem zza naszych pleców. Nasze życie sprowadza się do patrzenia w przód, ale i odwracania głowy i oglądania się za plecy.
Dilts nazwałby to wędrowaniem pomiędzy poziomami myślenia składającymi się na doświadczenia. Wyróżnił ich 6: środowisko, zachowanie, możliwości, przekonania i wartości, tożsamość i cel (duchowość). W ten sposób unaocznił nam wewnętrzne perspektywy, którymi się kierujemy w życiu.
Johannes B.Lotz w książce „Wprowadzenie do medytacji” mówi, że aby osiągnąć wewnętrzną perspektywę naszego celu i głównego doświadczenia życiowego powinniśmy opróżnić się z wszystkich perspektyw, które nam są dane poprzez umysł. A więc umieć zatopić się we właściwej medytacji.
Jednak nawet w tym przypadku, nie mogąc trwać w nieznanym, musimy powrócić, niczym nasz nurek na wierzch, nazwać to czego doświadczyliśmy i rozciągać to doświadczenie na naszą jak mówi Lotz „sferę przedmiotową”.
Drążenie w myśli i doświadczeniu wg Feldenkraisa i w systemie 4MAT
Czytanie książek może nam dać inną jeszcze perspektywę drążenia owej „sfery przedmiotowej”, czyli świata otaczających nas rzeczy i ludzi. Nasza aktywność w tej sferze wzorem myśli Moshe Feldenkraisa („Świadomość poprzez ruch”) jest stanem czuwania. Składa się zawsze z komponentów doznań zmysłowych, uczuć, myślenia i ruchu.
Dużo miejsca Feldenkrais w swojej książce poświęca jednak świadomości. Kolejnemu komponentowi, który już w znanej nam perspektywie patrzenia na sprawy należy do tego co nieuchwytne, co staje się udziałem tylko tej jednej osoby. Może być kojarzone z biopolem otaczającym ciało, nielokalną świadomością czy polem morficznym w jeszcze innym naukowym ujęciu.
Człowiek ciągle i zawsze wędruje od znanego do nieznanego i z powrotem. Ciągle doświadcza jawnego, wiedząc, że są treści niejawne. Czytanie książek pozwala selekcjonować nasze doświadczenia a następnie porządkować według hierarchii ważności. A w ten sposób porządkować nasze doświadczenia, wykonywać nasze życie w sposób spontaniczny i uporządkowany zarazem.
Co nam to daje? Oszczędza czas i siły. Dobrze nam służy. Pozwala zasiewać w nas samych zdrowe nasiona tego, co w nas wzrasta, szukając i odnajdując swoją drogę. Podobną drogę prezentuje system uczenia się Bernice McCarthy, zwany 4MAT. W skrócie to połączenie czterech pytań zadawanych sobie cyklicznie, względem każdej naszej sprawy.
Dlaczego? Co jest istotą sprawy? Jak to zrobić? Co mi to da? Te cztery pytania znów penetrują poziomy naszego myślenia. Odzwierciedlają najpierw to co jest w nas ukryte lub poszukiwane, prawa rządzące naszym doświadczeniem, w końcu najczęściej namacalny lub najbardziej świadomy efekt, który staje się naszym udziałem.
Myśli i doświadczenia w procesie TEFCAS
Nasze czytanie, nurkowanie i wypływanie na wierzch nie ma końca. Także czynimy to w procesie TEFCAS zaproponowanym przez Tony Buzana w książce „Potęga umysłu”. TEFCAS to nazwa sporządzona z pierwszych liter wyrazów: trial (próba), event (wydarzenie), feedback (wnioski), check (kontrola), adjust (korekta), success (sukces).
Jak widać, proces ten to rodzaj sprzężenia zwrotnego dziejącego się w naszym życiu pomiędzy tym co jawne i tym ukryte, a które za sprawą naszej aktywności może ujrzeć światło dzienne. To, co ukryte zagląda do nas w próbie życia i wydarzeniach. Porządkując nasze doświadczenie wnioskami, kontrolą i korektą możemy budować to, co jest naszym wyborem.
Można powiedzieć, jeszcze raz wracając do metafory „czytanie jak nurkowanie”, że skończywszy nurkowanie, możemy płynąć lub nawet wejść na twardy grunt i biec w sobie znanym kierunku, by znów po właściwy sens zanurkować, gdy będzie ku temu potrzeba.
Czytanie jak nurkowanie w Księgarni Pasja Ruchu
Księgarnia Pasja Ruchu to autorski sposób zarządzania książką, jej kategoryzowania i zasobów. Ujęcie książek w prezentowane kategorie ma kilka korzyści. Po pierwsze, pozwala zrozumieć daną perspektywę myślenia, jaką prezentuje książka i odnieść ją do własnego życia i doświadczenia.
Pozwala sprawniej posługiwać się pojęciami, nazywać rzeczy po imieniu, nadawać im własne znaczenie. Kolejną korzyścią jest za sprawą umysłu synergistycznego postrzeganie znacznie więcej i wyraźniej to, co dana perspektywa sobą przedstawia, ale także widzieć więcej zmieniając ją, a więc niejako z innej półki książek.
W ten sposób dojść możemy do kluczowej korzyści, jaką jest nasza kreatywność. Wędrując poziomami myślenia składającymi się na nasze doświadczenie, możemy dokonywać potrzebnych nam do życia zmian na jednym z poziomów, ingerując w innym, który takiej ingerencji od nas się domaga.
Więcej, za sprawą naszego „czytania jak nurkowania” możemy odkrywać konieczne ingerencje na konkretnych poziomach naszego myślenia, aby doświadczać szczęśliwego życia.
Maciej Kolomski
Bibliografia
- M.R.Kopmeyer „Praktyczne metody osiągania sukcesów”, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1993
- „Biblia”, Wydawnictwo M, Kraków 2017
- Renee Weber „Poszukiwanie jedności”, Wydawnictwo Pusty Obłok, Warszawa 1990
- Stephen R.Covey „7 nawyków skutecznego działania„, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Diogenes, Warszawa 2001
- Dr Danuta Adamska-Rutkowska „Kwantowa świadomość w konwencjonalnej nauce”, Studio Astropsychologii, Białystok 2018
- Richard Churches, Roger Terry „NLP dla nauczycieli„, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2010
- Johannes B.Lotz „Wprowadzenie w medytację”, skrypt 1973
- Moshe Feldenkrais „Świadomość poprzez ruch”, Wydawnictwo Virgo, Warszawa 2012
- Tony Buzan „Potęga umysłu”, MUZA SA, Warszawa 2003
- Vera F.Birkenbihl „Nowe! Siano w głowie?”, Wydawnictwo KOS, Katowice 2003